Winterslaap

Stem van Jambers:

'Overdag is zij een schilderette maar 's avonds transformeert zij in een happy hooker en haakt zij een teckel'.

Ja ja, ik ben er maar druk mee. Ik heb namelijk besloten om in plaats van te mokken en zeuren dat ik niks mag, te gaan genieten van al die vrije uren. Ik schilder me een slag in de rondte en zit helemaal in de flow. Omdat tegen het eind vd middag het licht op is, ga ik verder met haken. En dat ook nog eens onder het genot van vele kopjes thee en Netflix.

Ik spreek inmiddels vloeiend Zweeds en ook een aardig woordje Deens en Ijslands. Vänligen!

De Scandinavische series zijn op, ik heb ze allemaal gezien.

"The Restaurant", uit Zweden. Ze hebben er een engelse titel van gemaakt maar dat had voor mij natuurlijk niet gehoeven want dat versta ik best, is een heerlijke serie over een familiebedrijf dat zich net na de oorlog afspeelt met alle toestanden van dien. En liefde ook.

" Locke & key", een verhaal van Joe Hill, de zoon van opperwezen Stephen King. Een aartje naar zijn vaartje en net als papa komt ook hij even figureren in de serie. Superleuk verhaal als je brein in staat is om de realiteit even los te laten. 

"Tell me who I am", een indrukwekkende docu over tweelingbroers waarvan er een zijn geheugen verliest en er achter komt dat er dingen niet kloppen in zijn familie.

"Grace & Frankie", "Anne with an E", "Missing", ik heb ze verslonden. Ik ben ook hele stomme series tegen gekomen die nu in mijn "verder kijken" lijst staan en waarvan ik niet weet hoe ik die er weer uit krijg. Dat is irritant.

Dus ik ben er zo goed als doorheen, tips mogen best.

Ik ben ook gedichtjes aan het verzinnen voor bij mijn schilderingetjes. Waarom alleen in December?,  zei ik tegen mijzelf. Ik heb er zelfs een nieuw item van gemaakt in de blog- verzameling voor wie het leuk vind om te bekijken.

Ik heb ook mysteries op te lossen.

Elke ochtend was er wel wat verdwenen van mijn tafeltje. Mijn potje lippen-balsem, een bolletje garen, een gum. Ik verdacht poes, maar bewijs dat maar eens. Op een stormachtige ochtend zag ik het gebeuren. Op de leuning van de bank lagen ze, mijn bolletjes garen, ze ging er quasi onnozel naast zitten en.... POK! Ze tikt zo met haar pootje een bolletje van de bank en kijkt me vervolgens aan alsof ik ze zie vliegen. 'niks gebeurt toch?, ik zag niks'. Dus ik zeg tegen haar dat ze dit echt niet kan maken. POK! Doet ze het gewoon nog een keer! En dan die blik; 'Wat wil je hier aan doen dan?' Ja, niks dus, uitgelult was ik. Slutade prata.

En dan het mysterie van de verdwenen Fransman. Ik weet niet of je het gemerkt hebt maar het stormseizoen is aangebroken. In de nacht waarin heel Almere midden in de nacht rechtop in zijn bed zat vanwege een idioot harde hagel en wind-partij is er iemand uit zijn gele hesje gewaaid! De persoon in kwestie heb ik niet gevonden maar zijn hesje wel. Die lag in mijn tuin. Ligt er trouwens nog steeds want forensisch materiaal. Ik stel me zo voor dat er ergens in een Frans dorp een zeer volhardende demonstrant op een stormachtige namiddag met zijn hesje voor de Mairie loopt te demonstreren. Opeens word hij verrast door Ciara die hem uit zijn hesje tilt en meeneemt door de lucht. Het hesje gaat zijn eigen weg en beland na een hachelijk nachtelijk avontuur in een Almeerse achtertuin. Van de Fransoos is nooit meer iets vernomen.

Wat het weer betreft, ik krijg steeds meer het gevoel dat ik in een winterslaap zit en wil eigenlijk gaan voorstellen om dat elk jaar te gaan doen. Ik schilder, hang, haak en eet mijn buikje vol en dan rond half Maart, wanneer de boel buiten weer aangenaam begint te worden kom ik uit mijn grot en ga ik fris, fruitig en zonnig weer verder met leven. 

Zo, dan ga ik nu even douchen, eten, thee zetten en verder met mijn kwast. Vanavond ga ik aan een leuke nieuwe sjaal beginnen. Druk druk druk...

Hälsning!