Half 4 werd ik wakker vannacht. Ga ik er uit? Neh, niet verstandig, ben erg moe en over een paar uur gaat de wekker alweer en hebben we weer een rit van 3,5 uur voor de boeg. Ik draai me weer om. Om een uur of 6 schiet ik wakker van mijn NOS geluidje. Ik kijk op mijn telefoon. Ze hebben gewonnen, Goed zo meisjes! Ik doe nog even mijn ogen dicht. En dan gaat de wekker. Ik spring onder de douche (lees: ik hijs me uit bed en slof naar de badkamer) en maak me klaar voor de laatste ronde. Gent staat op het programma. Ik kijk of de foto's die ik gisteravond heb geüpload vanaf mijn telefoon inmiddels al op mij laptop staan. Niet dus. Geen tijd meer voor, ik kijk wel of het lukt als ik in de auto zit, dan maar even op de hotspot. Als we alles weer bij elkaar hebben verzameld, iets hebben gegeten en gedronken, gaan we op pad. Als we Vernon uitrijden komen we langs een grote begraafplaats. Shit hé, die had ik nog niet gezien. Arjan maakt een manoeuvre en parkeert de auto. We moesten dan wel het appartement uit maar we hebben nog zat tijd om in Belgie te komen. Het is een mooie met verschillende grafhuisjes. Sommigen bouwen bijna hele paleizen compleet met glas-in-lood raam waarin de hele familie terecht kan. Ook gevallen Franse soldaten uit WO1 hebben hier een plek. Ik zou ook graag in een huisje willen. Ik zeg nu, doe maar cremeren omdat ik niet onder de grond wil, maar als zo'n huisje zou kunnen... Maar dan wel iets minder protserig, zoiets als in Italië, in de muur, lijkt me ook wel wat. Zal ik gewoon zelf een begraafplaats beginnen waar ik dit soort dingen kan neer zetten? Hmm. Mijn fantasie neemt een loopje met me deze dagen. Nja, eerst maar eens aan het werk met de uitvaarten straks.