Klaar voor de start…

Solliciteren op je 51e blijkt een heel andere ervaring dan op je 31e. Ik weet inmiddels heel goed wie ik ben, wat ik wil en wat ik niet wil. Daarnaast luister ik tegenwoordig veel meer naar mijn gevoel dan naar mijn hoofd.

Ik trapte er wel even in hoor. Mijn gedachten probeerden zich te voegen naar het bedrijf en hun verwachtingen maar mijn gevoel ging niet mee. Lang verhaal kort, ik paste niet bij hun en zij niet bij mij. Conclusie: deze taart is al gebakken en niet meer te kneden.

Maar hoe verder?

Voordat ik in dit avontuur stapte heb ik op Google gezocht naar een uitvaart ondernemer in Almere. Marianne en haar site sprak me aan en ik heb haar toen gebeld. ‘Hoe kom ik deze wereld in?’ was mijn vraag. Zij was degene die mij op de Meander opleiding wees. Nu, twee jaar verder, met mijn papiertje op zak, stuur ik haar een berichtje.Een week later ga ik bij haar op de thee. En potverdorie, we klikken als een malle! We herkennen veel in elkaar en delen dezelfde visie op het uitvaart-vak.   'Ik hou van dingetjes Marianne’ zeg ik. ‘Ik ook!’ Roept ze uit. Het feit dat ze meteen weet wat ik bedoel zegt al genoeg.We raken niet uitgepraat, en ze heeft het druk.

De volgende dag krijg ik een berichtje van haar en dan gaat het snel. Ik ga met haar mee naar een familie, hun uitvaart en gesprekken in de hospice. Ik zie haar werken en denk alleen maar, dit is de manier waarop ik het ook wil doen. We weten het zeker, we gaan samenwerken! Ik voel kriebels, vind het doodeng en rete-spannend maar ben bovenal opgewonden. Ik moet nog leren, maar de praktijk is de beste leerschool en met de begeleiding en het vertrouwen van Marianne heb ik de moed om binnenkort mijn eerste familie en hun uitvaart te gaan begeleiden.

Ik zit nu overigens volop in mijn hoofd. Overuren maken die hersenen van mij. Hoe doe ik dat met mijn werk? Ga ik zomaar stoppen en geen salaris hebben? Dat kan echt niet. Komen er voldoende uitvaarten om een salaris te garanderen? Dit is eng en onzeker. Deze fase vind ik minder opwindend.

Dus wat staat mij te doen:

Ik laat jullie allen bij deze weten dat ik vanaf nu beschikbaar ben als freelance uitvaart begeleider!

Ik werk voor Marianne en haar mooie onderneming Purper uitvaartzorg. Ik hoop natuurlijk niet dat jullie mij nodig hebben maar mocht je ergens opvangen dat iemand een uitvaartondernemer/begeleider zoekt en je denkt dat wij daarbij passen, mag je mij of Marianne daarvoor benaderen.

Het voelt een beetje raar om in dit beroep jezelf aan te bieden. Dat is nog even wennen. Maar aan de andere kant is de dood iets waar we allemaal mee te maken krijgen.

Wij staan beiden voor een persoonlijke, warme en betrokken begeleiding. We staan families bij en gidsen ze door een moeilijke en verdrietige periode in hun leven.

We regelen en ontzorgen en stellen samen met de familie een uitvaart samen die bij hun en hun overleden dierbare past.

In de periode tussen overlijden en de dag van de uitvaart leef je in een vreemde wereld. Die periode vergeet je nooit meer. Ik ben er van overtuigd dat een mooi en goed afscheid zal bijdragen aan de rouwverwerking. En dat is precies wat mij drijft en waarom ik voor dit vak heb gekozen.

En dan nu nog even door die “fase” heen, deuren dichtgooien en nieuwe openen.

Ik ben bezig met een eigen website en social-media pagina's waarop ik straks te vinden ben en alle informatie zal plaatsen. Maar heb je nu al vragen? Je weet me te vinden!

Klik op onderstaande button en neem vast een kijkje bij Marianne.