Ga je mee?

Morgen vertrekken wij naar Frankrijk. Naar Quiévrechain om precies te zijn. Met z’n vieren. Dit keer geen rond gereis maar een heus Bridgerton huis!

Omdat Isa nog niet kan lopen waren we aan het prakkiseren wat te doen. We konden thuis blijven om haar te ondersteunen of we gooien haar gewoon achterin de auto en is ze er meteen ff lekker uit. Zo gezegd zo gedaan. De vierde reiziger is onze Saartje. Het teckelkind gaat haar eerste vakantie beleven. Toen moest ik nog een geschikt huis vinden. Ik vind het een sport om een bijzondere plek voor een goeie prijs te vinden dus ik ging struinen. Het werd praktisch last minute en veel was al weg. Er kwamen huizen voorbij waar je nog niet dood gevonden wil worden of pareltjes maar met onmogelijke trappen of geen honden welkom. Ik begon al aardig te stressen en heb regelmatig de laptop aan de kant gegooid. Maar toen zag ik hem. De foto’s deden mij glimlachen en ik zag mezelf al languit op dat bed liggen. Met deze inrichting zal ik mezelf in de serie Bridgerton wanen. Ik haal Isa erbij. Die werd er ook wild enthousiast van. Zij ging zelfs in haar hoofd door haar kledingkast om te kijken of ze zich er op kon kleden. Maar we zijn er nog niet. Zou onze teckelprinses zich ook met haar derrière op het victoriaanse vloerkleed mogen begeven? Ja! Hondjes welkom. Er is zelfs een geheel omheinde tuin. We worden steeds blijer. Beschikbaarheid, check! Betaalbaar, check! Netflix, boulangerie op de hoek, vaatwasser, wasmachine en droger, handig, zelfs luxe bad olie-tjes en shampootjes inbegrepen. En ontbijt inbegrepen?? Hoe dan? We grappen dat we elke dag ontbijt geserveerd gaan krijgen. Maar dat zal wel anders zitten. Beter gaat het niet worden. Als de sodemieter reserveren!

Nu nog bedenken hoe we rolstoel, bench en onze baljurken mee gaan krijgen. Het wordt een dak koffer. Dat is Arjan zijn afdeling. Hij besteld wat we nodig hebben en daar hadden we een week extra voor kunnen boeken, maar goed, wat mot dat mot. Voor Saartje koop ik een comfortabele auto-fauteuil en een draagtas. Ja ja. Ik ben van plan om haar overal mee naar toe te sjouwen. Dan zou het kunnen dat ze in een drukke menigte onder de voet wordt gelopen en kan ze, hup, in de tas! Of we gaan een winkel, kasteel of bedenk het maar, in. Hupseflups, zo het tassie in. Ideaal toch? Ik ben vast in huis gaan oefenen met haar en ze springt met plezier in dat ding om zich als een prinses te laten rond dragen. Hilarisch. Nu nog hopen dat het in de praktijk gaat zoals ik het me voorstel. We gaan het beleven.

Ik krijg twee berichtjes van de host. Er zou nieuw gras in de tuin komen maar door de hitte was dat niet mogelijk. Het is nu zand geloof ik. Of we dat heel erg vinden? Ik vind het niet zo erg aangezien ik een beetje huiverig was dat ons kleine gravertje het Versailles-gazon zou gaan omploegen, dus beter. Denk ik…

Ik bericht hem terug dat het geen probleem is. Vandaag krijg ik het bericht dat de vaatwasser vervangen gaat worden. As. Maandag. Vanaf 8:00 uur! Oké, da’s lekker op tijd. Maar goed, wat doe je er aan? Dus ik mail hem terug dat we de wekker zullen zetten.

Vandaag doen we nog even druk. Fysio voor Isa, de laatste boodschappen, en inpakken. Nog even lekker koken om vanavond met onze thuisblijvers gezellig te eten. En dan ga ik weer fijn elke dag mijn opstel schrijven over onze belevenissen.

Ga je weer gezellig mee op reis?