18 Augustus Donegal-Galway

We hadden ons 5 sterren huisje met fabuleus uitzicht wel in willen pakken en mee willen nemen maar helaas we moeten afscheid nemen van Donegal. Zo'n 300 en nog wat kilometer hebben we voor de boeg vandaag en we vertrekken met goede moed. We zien de mooiste uitzichten onderweg, krijgen fijne wegen, enge wegen, kronkelwegen en snelwegen. We stoppen ergens over de helft voor een pauze en ik schrik me een ongeluk als ik de wc in ga en tegen een oude vrouw aanloop met heel veel wratten op haar kin waar allemaal haar op groeit. Ik weet het, ik mag daar niet lelijk over doen maar jonghu, als je het had gezien was jij je ook doodgeschrokken. 

We rijden verder en de reis verloopt rustig en voorspoedig. We komen aan op "the ranch". Van te voren wisten we dat Bob's Cabin een aparte plek zou zijn. De foto's waren al wat twijfelachtig maar het was lastig om in de buurt van Galway iets te vinden dus hebben we het risico genomen. 
De "ranch" heeft een pad waar we de bordjes volgen. En dan rijden we op een aantal kleurrijke huisjes af. Ik waan me in hippie-land, schoenen uit, haren los en dansen! Wat enig! 

We parkeren bij Bob’s Cabin en Bob himself komt ons begroeten. Alleen heet Bob geen Bob maar Patrick. Patrick vraagt waar we vandaan komen en hij vertelt dat het hout dat is gebruikt voor de huisjes uit Nederland komt. Ik vraag hem waar we in de buurt boodschappen kunnen doen en/of een hapje eten. Hij zegt dat er in het dorp "Kinvara" een haven festival aan de gang is, het is daar nu heel gezellig. Dat klinkt leuk!

Hij geeft ons de sleutel en zegt gedag. Wij gaan naar binnen en schieten in de lach. Dit is even een ander verhaal dan ons 5 sterren paleisje. We zien de kuil al in het midden van het bed. We snappen nu ook waarom alleen de douchekop op de foto stond, ik bedoel, we kunnen gewoon douchen hoor (ga ik van uit) maar de golfplaten zijn niet echt fotogeniek. De stoel is gebroken, de tv heeft een antenne die je vast moet houden voor beeld en een gesmolten afstandsbediening en alles lijkt met houtjes en touwtjes aan elkaar vast te zitten. We vinden het grappig en zijn toch merendeels op pad. 

We zetten de koffers neer en rijden naar Kinvara. Als we er bijna zijn zien we een kasteel verschijnen. Daar moeten we zeker even een kijkje gaan nemen. In het dorp is het afgeladen druk. En vooral gezellig. Leuk! We zoeken een plek om te parkeren maar die is nergens te vinden. We zijn ondertussen het dorp alweer uit en besluiten te keren en terug te rijden naar het kasteel en van daaruit naar het dorp te lopen. We kunnen alleen om het kasteel heen lopen maar het uitzicht is fantastisch. We kijken op de haven uit waar allemaal zeilboten aankomen. Er staat een pastoor met zo'n wit kraagje die ons vertelt wat er aan de hand is. Een zeilwedstrijd. We lopen via kleine paadjes om het kasteel heen en genieten van de mooie plaatjes. En wederom vele mooie wilde bloemen. Die kom je overal tegen hier in Ierland. 

Daarna lopen we naar het dorp en mengen we ons tussen de mensen. Er staan foodtrucks en kraampjes waar de plaatselijke bevolking hun spullen verkopen. We doen boodschappen en gaan eten bij de pub. Een mega cheeseburger die verrassend lekker is! 
Daarna wandelen we weer door het gezellige dorp terug. Ik zie het liefste deurtje van de wereld, wat een plaatje! Ik deel hem op de FB groep "ornamental Doors en Windows" ja, daar zit ik op. Ben gek op deuren en ramen. Mijn foto gaat lekker, mijn mede deur-liefhebbers weten dit plaatje te waarderen. 

Dan rijden we weer terug naar onze hut. Als het schemerig wordt doet Arjan de lamp aan. We schrikken ons een ongeluk want opeens is het hele terrein verlicht. Er hangt een mega TL lamp aan het plafond! 
We zetten de laptop aan om een filmpje te kijken en zijn benieuwd hoe we gaan slapen vannacht. 
Wordt vervolgd!