Maandag 26 September 22
Ik kreeg een weekje vakantie terug van mijn manager. En ze vond dat ik die maar snel op moest nemen. Ik ben meteen gaan plannen. Arjan had geen dagen meer dus vroeg ik Carla om met mij mee te gaan. Die was ook wel ff toe aan het verzetten van de zinnen. Vooral even weg. Van alle drukte, van iedereen die iets van je wil, van de gedachten en chaos in je hoofd. Gewoon een weekje niks moeten.
We bedachten dat we nog even een nazomertje zouden meepikken. Lekker op een terrasje in de herfstzon. Strandwandelingen en een winkeltje hier en daar. Ik kocht zelfs een mooie strandtas en had daar in gedachten mijn grote hamam-doek in gedaan want dan konden we daar even lekker op gaan zitten, met een wijntje en een kaasje, om in een fijn warm vest de zon onder te zien gaan.
Nou, ik weet niet of je naar buiten hebt gekeken maar ze hebben daarboven iets anders voor ons bedacht. In werkelijkheid is het stervenskoud en komt de regen met slagwinden de hemel uit storten. De voorspellingen zijn ook verre van rooskleurig. Maar we blijven positief, wie weet krijgen we nog een opgeklaard uurtje cadeau. En ach, wij vermaken ons echt wel.
Vandaag vertrekken we naar Egmond aan zee.De reis op zich is al een ding. Ik rijd niet graag, maar moet nu wel want Car kan ff niet. Het gaat eigenlijk heel goed. Ik mis een keer een afslag en moet dan keren. En terwijl ik roep 'Dat kan niet hier!' en in een lichte paniek schiet, zegt Car dat ik het kan. 'Nee, dit mag niet Car' gil ik uit als het licht op groen springt en nu echt moet handelen. 'Ik doe het niet hoor!' En onder het gillen door doe ik het dus wel. Dat vind Car erg grappig.
Dan rijden we door en zegt Carla uit het niets : 'Ik ruik worst'. En dat vind ik weer erg grappig want er is in de verste verte geen worst te bekennen.
We beginnen in iedergeval met een gezellige meligheid.
Dan gaan we van de snelweg af en rijden we door lieve dorpen heen. We wanen ons op vakantie ook al zijn we maar een uur van huis. De duinen komen in zicht en de zon komt zelfs even tevoorschijn tussen de donkere wolken door. En dan zijn we er en ik parkeer de auto bij het appartementencomplex. Als ik de handrem aantrek zeg ik: 'We kunnen hier wel lekker parkeren maar we kunnen er pas over twee uur in. Wat doen we hier eigenlijk?'
We waren zo gericht op het juiste adres vinden dat we helemaal zijn vergeten dat we eerst nog even zouden lunchen en boodschappen gingen halen. Je begrijpt, dit vonden wij weer erg grappig.
We kunnen lopend naar het dorp maar het water valt weer rijkelijk dus we rijden er naar toe. Na drie rondjes om het dorp zetten we toch de navigatie even aan en dan vinden we de Jumbo. We slaan in. Kaas voor op brood, naast de kaas die ik zelf heb meegenomen, kaasjes voor op een toosje en we besluiten tot slot een fijne kaaspasta te gaan maken.
Dan gaan we op zoek naar een leuk plekje om te lunchen. Die vinden wij en samen met de mussen genieten we van een kroketje en een kaas-tosti.
We zien aan het eind van het dorp de zee kolken. Ooh heerlijk. Morgen gaan we. Hoe dan ook. Regen of geen regen. Door het dorp lopend, met haar mooie en schattige pandjes zien we leuke winkeltjes die ons roepen. Die gaan we ook vlug van dichtbij bekijken.
We rijden weer naar de appartementen en parkeren wederom. Dan gaan we op zoek naar de receptie. Niet te vinden. We lopen naar boven en ik kijk door een raam naar binnen en zie iemand op een bed zitten. Ooh! Ik schrik er van en besef dat ik een appartement in kijk en ren snel weer weg. Geen receptie te vinden. Wel een midgetgolf parcours.
We snappen het niet. Dan bekijk ik de boeking nog maar eens en lees dat we de sleutel op moeten halen bij een hotel verderop. Pff wat een mutsen. Dus we rijden weg, vinden het hotel, krijgen de sleutel, een bon voor een gratis kopje thee in het restaurant en vrijkaarten voor de midgetgolf.
Daarna parkeren we voor de derde keer bij het appartement.
Eindelijk kunnen we uitladen. We hebben verschillende jassen, 4 paar schoenen per persoon, twee reuzen van koffers en natuurlijk de boodschappen. Je kan maar beter goed voorbereid zijn. We sjouwen door de regen onze meuk naar boven en kunnen eindelijk installeren.
Het is een knus appartementje en we hebben allebei een eigen slaapkamer. we eten heerlijk. We volgen met een hapje en drankje de laatste actualiteiten en vinden daar van alles van. Met de huilende wind op de achtergrond kruipen we in onze warme bedjes.
Reactie plaatsen
Reacties