Grinnik momentjes

Ken je dat, van die grinnik-momentjes? Ik heb ze regelmatig en die grinnik kan dan zomaar uitmonden in een lachbui. Met mezelf. Niemand die er een reet van snapt en dat maakt het nog grappiger. Het begint bij een trigger omdat je iets hoort of ziet wat je ergens aan doet denken. De herinnering aan een genante situatie waar je op het moment van plaatsvinden je de ogen uit je kop schaamde maar die achteraf hilarisch grappig zijn. Die momenten dus. En dan moet je hopen dat je ergens veilig zit en niet in een bus bijvoorbeeld. Heb ik namelijk ook wel eens gehad. dat ik in de bus stikte van het lachen en zo wederom een nieuw genant moment creëerde. 

Ik zal jullie meenemen in een paar van die momenten waardoor ik nu al lachkriebels voel opborrelen.

Ogen

In mijn tienerjaren was Daphne Dekkers een top model. Als ik haar op tv zag bewonderde ik haar grote ogen. Zij was in staat om  niet normaal te knipperen maar heel langzaam haar ogen neer te slaan, ze weer open te doen en ze mega groot te maken. Prachtig vond ik dat! Gebiologeerd was ik door die ogen en ik bestudeerde haar techniek. Op een avond in de disco, ik was een jaar of 14 denk ik, bedacht ik dat ik haar techniek maar eens moest gaan toepassen. Nu moet je weten dat ik helemaal geen grote blauwe ogen heb maar bruine exemplaren die zelfs een beetje neigen naar spleetogen. Op weg naar de wc, waar je vele mensen passeert, maakte ik ze zo groot mogelijk, sloeg ze in slow-motion neer om ze weer heel groot open te doen. Mensen keken mij aan en ik voelde me geweldig! Die mensen dachten natuurlijk hetzelfde als ik, als ik Daphne zag; 'Wat een prachtige grote ogen heeft die meid!'.  Ik herhaalde mijn trucje de hele avond. En de mensen bleven mij bewonderend aankijken. Een top avond had ik!

Totdat ik thuiskwam en mijn truc in de spiegel herhaalde. O jee! Wat zie ik er belachelijk uit als ik dat doe! De realisatie kwam binnen. Ik snapte opeens dat er van bewondering geen sprake was geweest, iedereen die naar mijn idiote actie heeft gekeken moet zich hebben afgevraagd wat ik in godsnaam geslikt had...

Voorstellen

Al heel wat jaren geleden nodigde mijn vriendinnetje Sandra ons uit voor een diner-show. Ze had een nieuwe vriend en wilde hem aan ons voorstellen. We hadden er zin in en ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik vind het altijd best spannend om een nieuw persoon te ontmoeten. Ik heb een groot voorstellingsvermogen en bedenk me dan van alles vooraf. Is hij wel leuk? zou het klikken tussen ons? straks is het een lul en doet hij onaardig tegen haar.. dat dus. Toen we de auto hadden geparkeerd en naar het theater toe liepen vroeg ik Arjan nog hoe de vriend ook al weer heette. 'Bas' zei mijn lief. O ja, Bas. Met een hoofd vol verwachtingen, vooroordelen en een naam die ik moest onthouden liepen we verder. We zagen ze in de verte al staan, we komen aanlopen, ik steek mijn hand uit en zeg : 'Ik ben Bas'.

De man in kwestie keek mij bevreemd aan en ik gierde het uit. We hebben overigens een hele leuke avond gehad en Bas is nog steeds Sandra's liefde.

Voeten

Je kan me nog steeds wegdragen als ik denk aan die ochtend dat ik wakker werd en in plaats van het gezicht van mijn lief, naar zijn voeten keek. Ik was met mijn duffe kop helemaal in de war. Ik lag ondersteboven in bed. Hoe dan? Al sla je me dood. Ik weet het nog steeds niet. Maar een idioot beeld was het wel.

Professioneel 

Elke Dinsdag kom ik bij mijn client van een jaar of 70. Ik kwam eerst voor zijn vrouw, zij was degene met de lvb. maar na haar overlijden wilde hij mij houden. We hebben diepe gesprekken en proberen samen uit te vogelen waar zijn emoties vandaan komen en hoe hij daarmee om zou kunnen gaan. Hij voorziet mij van thee en ik moet vervolgens constant plassen. Dat is hij gewend. Zo kwam het dat ik weer eens een plasje had gedaan aan het eind van mijn bezoek en vrolijk binnen kwam om mijn spullen te pakken. Ik draai me met mijn rug naar hem toe om mijn Ipad, telefoon en meer van die zaken in mijn tas te doen. En dan zegt hij: ' Zeg meid, ik weet niet of je me probeert te verleiden maar je hebt wel een mooie onderbroek'. Ik schrik, voel aan mijn kont. Mijn rok zit in mijn panty!  En ik sta voorovergebogen met mijn hele hebben en houwen naar hem toe! Ik gil het uit en hij lacht zijn harde lach. Daar ga je dan met al je professionaliteit...

Dit was trouwens niet de eerste keer, Ik heb ook eens langs het ziekenhuisraam gelopen waar allemaal mensen achter zitten om koffie te drinken en waar ik in het raam zag dat ik in mijn onderbroek liep.  

Heb een leuke grappige dag!