Elk jaar weer neem ik mezelf in de maling. Ik verheug mij handenwrijvend op de gezellige vrije dagen om vervolgens ergens halverwege te ontdekken dat in plaats van het gezelligheids-level mijn stress-level aan het pieken is.
De laatste twee werk-weken waren gewoonweg hysterisch. Clienten besloten dat er een crisis moest uitbreken waardoor zelfs mijn vrije dagen werden bezet met telefoontjes, mailtjes, verslagen en hoofdbrekens. Donderdag hadden we een kerstlunch op kantoor. Nu had ik iets bedacht. Ik wilde mijn collega's eens een lekker kerstgevoel mee geven.
Wij werken alleen. Je hebt wel een collega of "back-up" die de client ook kent en die voor je waarneemt als jij er niet bent en waarmee je overlegt maar je komt altijd alleen bij een client. Dat is niet erg, ik vind het zelfs erg prettig dat ik daardoor mijn eigen agenda kan inplannen en zo ook een goede vertrouwensband kan opbouwen. Maar soms is het wat eenzaam. Met je collega bespreek je veel als er situaties uitbreken maar als je succes-jes behaald bel je niet zo snel op om te vertellen hoe goed je het gedaan hebt. Ons werk is onzichtbaar zelfs voor de client. Het is heel grappig om te zien. Week in, week uit plant ik zaadjes in hun hoofd over hoe ze met een bepaalde situatie zouden kunnen omgaan en als dan eindelijk het kwartje valt, vertellen ze jou dat ze hebben bedacht om de situatie zo aan te pakken en verrek het heeft gewerkt! Dan complimenteer ik ze met hun "zelf-bedachte" oplossing en daar groeien ze van. Soms krijgen we het terug van de gedragswetenschapper, die heeft dan het dossier en onze rapportages gelezen en ziet hoeveel geduld, stress en werk wij hebben verzet. Dat is fijn want ook wij groeien van een beetje waardering. Om die reden bedacht ik dat ik mijn collega's eens wilde bedanken voor hun werk. Ik maakte een engeltje voor iedereen en deed daar een briefje op met een compliment. En jee, de reacties waren hartverwarmend! Ik werd de hele dag geknuffeld. Ik had hun hartjes geraakt en daarmee werd die van mij heel warm. En geloof het of niet, maar het regende complimenten die dag. Een collega kwam naar me toe om me te bedanken voor mijn visie in onze intervisie groep. Zij was door mijn relaas anders gaan denken en was er nu uit hoe ze iets moest gaan aanpakken. Later kreeg ik een telefoontje van een betrokkene in de crisis situatie, Hij wilde ons complimenteren met onze professionele aanpak. Het lijkt verdikke wel Karma. Het is in ieder geval heel prettig!
Vrijdag moest ik mijn administratie afronden en ik ben t/m volgende week bereikbaar voor de cliënten dus die gaan natuurlijk nog even appen en bellen. Maar verder kan ik me dan nu gaan richten op de kerst! Er moeten cadeau's komen en een kerstdiner. Voor mezelf bestel ik een jumpsuit bij King Louie. whoop whoopie, daar word ik blij van. En dan word ik ongesteld. Alweer!!?? ben net een week klaar! GVD, het is maar goed dat die meuk er uit gaat!
Zaterdag komt broer, we stellen een uitgebreid kerstdiner samen en togen naar de Sligro voor de boodschappen. Arjan en ik schaffen een Airfryer aan. Halverwege de boodschappenlijst gaan ze sluiten. Hoezo? Doe ff normaal, jullie begrijpen toch wel dat wij 4 uur nodig hebben om alles in te slaan? Al mopperend verlaten we de zaak. Ronald trapt in de stront en moet zijn schoenen poetsen. Gelukkig hadden we vochtige doekjes. Daarna moeten we naar de stad waar het wemelt van de politie want er is iemand vermoord. "Het kan in Almere". Arjan moet zijn trui ruilen die hij bij Isa in de winkel heeft gekocht en zoekt iets moois uit. Thuisgekomen blijkt mijn jumpsuit al bezorgd, Joepie! Ik pas hem aan en hij zit prachtig maar is wel veel te lang. (lees: korte beentjes) Shit! We moeten snel wat eten want Kiki gaat naar de stad. Kiki blijkt geen tijd meer te hebben want de scooter-taxi van vriendin staat voor de deur en ze vertrekt onder onze kreten dat ze op moeten passen voor rondvliegende kogels. En wat ga ik doen met die jumpsuit? Het wemelt hier van de Turkse kledingmakers, dus ik ga er eentje mailen of die voor de kerst mijn broek wil inkorten. Ik krijg Zondag een allervriendelijkste mail terug dat ik Maandag langs kan komen, dat gaan ze voor me fiksen. Top!
Zondag gaan we eerst nog naar de kerstmarkt in Amsterdam. Gedrieën togen we naar de Westergas. Het is druk en gezellig en ik scoor een heerlijke gluhwijn. De kramen verkopen leuke unieke spullen. Ik koop een trui. Ronald zijn we kwijt bij de vinyl en die gasten van 'Dilemma op Dinsdag' staan daar hun boeken te verkopen. Ik koop er een voor Isa want die houd daar van en ik mag een foto van de dilemma-bedenkers maken om aan Isa te laten zien. Dan loop ik tegen een Maria-ornament-ding aan. Kitscher dan kitsch kan niet, maar ik vind het prachtig en koop het. Ik moet honderd keer naar de plee want bloed. Broer doet net alsof hij een heel bijzondere thee voor zichzelf koopt en geeft hem later aan mij. De schat. Omdat op de Westergas alles bommetje vol zit besluiten we in de Jordaan nog wat te eten en drinken. Onderweg komen we een kookwinkel tegen waar Ronald en ik het ronde schepje vinden voor onze kerstdiner-amuzes. We lopen een gezellige kroeg-achtige tent in. Omdat ze geen zoete witte hebben fabriceert de kroegbaas een wijntje met wat zoetigheid er in. Helemaal leuk en lekker. Het meisje wat ons bediend is een rare. Ze spreekt ons aan met jouw en jij en heeft een snor. Je begrijpt dat de mannen los gingen met de grappen. Als we bijgekomen en voldaan zijn lopen we terug. In de regen. En de kou. Nu vind ik het niet gezellig meer. Helemaal doorweekt en met een neus waar de regendruppels vanaf druipen komen we in de garage waar ik me op de verwarmde autostoel nestel en weer een beetje bij kom.
Maandag moeten we cadeaus gaan scoren. Maar eerst naar de kleermaker. Als we de zaak binnenlopen komt er een norse ouwe Turk aan. Ik vermoed dat het vriendelijke mailtje van vrouw of dochter kwam want vrouwen begrijpen dat je met kerst je nieuwe pak aan wil. Ouwe mannen vragen zich alleen maar af waarom er in godsnaam nog vlak voor kerst genaaid moet worden. Ik leg uit dat ik al heb afgespeld aan een kant. Hij bromt wat terug en ik moet morgen terugkomen. Ik vraag me af of hij niet even beter moet kijken of ik de spelden wel goed genoeg heb geplaatst en leg vervolgens het leven van mijn kostbare nieuwe bezit in handen van deze hopelijk kundige brompot. We gaan naar de stad. Onze meisjes lopen daar ook rond met dezelfde missie. Wat moeten we in hemelsnaam voor iedereen kopen? Als Arjan in de ene rij gaat staan, loop ik vast naar de andere winkel, onderweg ziet mijn oog iets geels en verlies ik alle controle. Ik stop ik bij de kaas-kraam om een kaasje in mijn mond te proppen en ren weer door. We hebben een deadline want om 16:00 u hebben we nog een medische afspraak. Dat heb je weer lekker gepland Maris! In de bewuste winkel loop ik de meisjes tegen het lijf. Vlug verstoppen we onze aankopen achter onze rug. Ik bedenk me en ga hier niet kopen wat ik plan was, ik ga toch iets anders doen. Buiten lopen de meisjes tegen Arjan aan die ook vlug zijn aankoop moet verstoppen. Het zijn hysterische taferelen. We gaan verder en slagen uiteindelijk. O god, ik moet het kerstavond-diner nog reserveren! Ik loop snel het restaurant binnen en gelukkig zijn we nog van harte welkom morgenavond. Thuisgekomen was ik even vergeten dat ik nog bereikbaar was en staat mijn werktelefoon vol met appjes van een client. Eerst dat even afhandelen. 's avonds eten we verrassend lekkere frieten uit de Airfryer en pak ik in de slaapkamer alle cadeautjes in en leg ze onder kerstboom. Met die van de meiden er bij is het asociaal veel.
Het huis is een puinhoop want ik heb al dagen geen tijd om daar iets aan te doen.
Dinsdag moet ik de rest van de kerst-diner-boodschappen gaan doen en mijn pak ophalen. Met mijn nieuwe trui aan en mijn haartjes leuk in de krul ga ik op pad. Ik bedenk me dat ik helemaal ben vergeten om te eten, stom, straks krijg ik nog een appelflauwte. Arjan is er niet bij om mij te stoppen dus ik laat mezelf lekker gaan bij de bakker, slager en natuurlijk de kaaswinkel. Het is tenslotte kerst en dan moet je eten. Vervolgens loop ik naar de kleermaker, ben toch benieuwd wat Mohamed of Murat of Sjaak van mij part, er van heeft gemaakt. Hij is weer zijn zonnige zelf en haalt mijn pak tevoorschijn. Met een lichte opwinding bekijk ik zijn werk. Het ziet er verdomd netjes uit en dat zeg ik hem ook. Een heel klein stukje mondhoek gaat omhoog. Ik bedank hem voor zijn ambacht en hij bromt iets waarvan ik maar maak dat hij mij ook fijne dagen wenst. En dan breekt de hel los en komt er heel veel water uit de lucht. Mijn haartjes zijn niet meer leuk. Voor de tweede keer deze week ben ik doorweekt. Druipend loop ik de supermarkt in en als ik rechtsaf sla zie ik een client. Neeee, nu even niet. Ik schiet een ander pad in en kijk steeds eerst om het hoekje als ik een ander pad neem. Het moet er idioot hebben uitgezien. Als ik haar bij de kassa zie staan loop ik nog een extra rondje door de winkel om daarna veilig het pand te verlaten. Eenmaal in de auto druip ik uit en duw ik een croissant naar binnen. Naar huis. Ik pas mij pak en godsiemikkie, die ouwe Turk heeft goed werk geleverd, mijn pak zit als gegoten! Er ligt een kerstkaart op de mat van een client die ik al in geen jaren meer gezien heb. Of ik een keer een bakkie kom doen. Wat lief...
Maar nu eerst de boel doen en klaarmaken voor onze jaarlijkse traditie. Vanavond gaan we zoals elke kerstavond lekker uit eten met ons gezin. De werktelefoon mag uit en op naar de stad. Het ging allemaal goed, na twee ouzo's en een wijntje ging ik even plassen. Dat is best een uitdaging met zo'n jumpsuit. Terwijl ik mijn blaas leeg zie ik iets in de wc hangen en tegelijkertijd besef ik dat ik over mijn jumpsuit heen zit te piesen.... Beide kanten van de strik hangen vrolijk te druppelen in de plee. Ik probeer mijn lach in te houden maar proest het uit daar in dat hokje. Ik spoel het onder de kraan uit en loop weer naar binnen. Het komt me op een lachsalvo te staan en op de vraag hoe ik het toch in godsnaam altijd voor elkaar krijg om iets achterlijks te doen.
Thuis gekomen gaat mijn ondergeplaste pak in de was en nestelen we ons op de bank. We huilen tranen met tuiten bij All you need, pakken cadeautjes uit en genieten. Het grote chillen is begonnen. Het is kerst!
Hele fijne kerst allemaal, geniet maar lekker van elkaar! <3
Reactie plaatsen
Reacties