Keuzestress

Nou, de keuken ligt eruit hoor! Voor het grootste deel dan, want we moeten nog zolang mogelijk kunnen koken en water blijven gebruiken. Heerlijk om dat monster in elkaar te rossen! En hé, ik heb nu een heus kookeiland. In alle eerlijkheid, ik heb alleen voor het gevoel, in mijn pyjamaatje, even lopen rammen met die hamer en verder heeft Arjan alle sloopwerk voor zijn rekening genomen. Tegels, Plafond en wat fijn om dat blad door midden te zien gaan. Koken is een geheel nieuwe belevenis geworden en we leven uit de trapkast. Daar ligt alles opgeslagen. Dus voor elk potje kruiden is een wandeling naar de kast noodzakelijk.

Ondertussen verf ik gestaag door aan mijn kast. En dat is me een gezeik! Ik heb inmiddels de juiste verf gevonden maar die is op terpentine basis en droogt maar langzaam. Daarnaast beschadigd het erg snel en moet ik steeds oplappen. En het ding heeft nogal wat elementen... Daar laat ik het maar even bij.

En dan die keuzestress.

Ik dacht te weten wat dat woord inhield. Wat eten we vandaag bijvoorbeeld. Elke avond weer stress. Ik weet meestal wel waar ik zin in heb maar die types in huis maken het me moeilijk in mijn hoofd. Die lust dit niet de ander heeft een hekel aan dat etc etc. keuzestress dus. Nou niet! Als ik al dacht dat dit het was heb ik nu keuzestress 2.0. Neem nou onze nieuwe vloer. We hadden dus die twee planken vanuit de winkel meegenomen om thuis te kiezen. We hadden een keuze gemaakt ook al was ik niet 100% overtuigd maar goed, je moet ergens een punt zetten. Wij naar die winkel. Dit keer namen we Julia mee. Die liep weer tegen heel andere planken aan. Ook de verkoper, een ander dan de vorige keer, kwam met nog meer opties. De grote twijfel sloeg toe. Na drie planken van het winkel-licht naar het daglicht te hebben gesleept maken we de uiteindelijke keus. Nu klaar! Al lopend naar de desk zie ik DE vloer. Waarom heb ik die niet eerder gezien? Ik pak hem op en sleep hem samen met de vorige gekozen plank naar het daglicht. Daar ligt ook nog degene die ik eigenlijk wilde maar niet op voorraad. De kleuren komen overeen. bovendien is deze er ook in de lange uitvoering. (lees: lange plank van 2 meter) Oké pleur die andere maar weer weg, deze wordt het. Maar nu echt. Het zweet breekt me uit maar gossiepikkie we zijn er uit! Volgende uitdaging; Wat doen we met de trap? Wederom toestanden. PVC of Laminaat, Welke kleur? Wat voor schotbord? Ik heb zo vaak geroepen 'Wat een gezeik' dat ze gek werden van mijn gezeik. Julia die heel andere ideeën en smaak heeft en dat wat ik mooi vind absoluut niet zou kiezen en vice versa raakt ook steeds meer geïrriteerd. Arjan heeft geen sterke voorkeuren en is alleen maar blij als hij hier weg kan. Maar Halleluja, ook hier zijn we uitgekomen. Op naar het volgende project.

Bank en stoelen zijn besteld en de salontafel en vloerkleed zijn zelfs al binnen maar die eettafel. En stoelen. Dat is een dingetje. We willen een ronde want dat vinden we zo gezellig maar overal dezelfde! Overal Mangohout. Overal van die gekruiste zwarte poten. Je hebt verschil in dikte van het blad, met of zonder zwarte rand en het dikke lichte eiken wat ik zo mooi vind, is onbetaalbaar. (1800,00 voor een fucking tafel) Verder all the Same. Daar wordt ik dus chagrijnig van. Doemere bood ons veel van hetzelfde dus togen we naar Amsterdam. Villa Arena. Leuk voor Arjan ook. Ik heb zelfs nog een foto van hem geschoten met de Arena op de achtergrond. Bloedchagerijnig werd hij daarvan, maar ik had mijn lolletje. Nadat we 236 tafels hebben bekeken togen we luid kreunend neer op een binnenterras voor een broodje. Arjan besteld onder luid protest 2 Amsterdamse kroketten. En dan weer verder. Ik scoor onderweg een vaas. Een lekkere groene die het prachtig zal doen op mijn mooie retro salontafel, waar twee gezinsleden trouwens uitgesproken irritant over doen omdat ze hem niet mooi vinden. We leggen ons uiteindelijk neer bij het idee dat het toch een van de kudde tafels zal gaan worden want meer keus heb je gewoon niet. Of we moeten voor marmer gaan maar dat is niet ons ding. Het wordt uiteindelijk een Teakhouten ronde tafel en omdat ik zo'n beetje de hele inrichting bepaal kiezen we de stoelen die Arjan zo mooi vind. De meiden noemen het "mannen-stoelen". Er waren er maar 4 op voorraad, op de overige 2 moeten we wachten tot eind Januari.

En weer doorrrr. Er moeten nog deuren. En raambekleding. Gisteren hadden we nog een hele discussie met z'n vijfen over kleuren combinaties en stoffen en vormen etc. We zouden elkaar gewoon de hersens inslaan over een paar gordijnen. Ook hier ben ik er nog niet uit.  De tijd begint te dringen en we komen nu al overal levertijden van 14 weken tegen. Volgende week ga ik met Juul op stap om dit klusje te klaren, of dat verstandig is weet ik niet want onze smaak verschilt nogal eens, we gaan het beleven. Deze week zijn we begonnen met schilderen. Eerst het plafond en morgen ga ik starten met de muren. De planten gaan tijdelijk in de badkuip wonen en het huis is verre van gezellig. Nog even volhouden!