Ik wilde eigenlijk wachten tot alles helemaal klaar zou zijn, maar joh dan kunnen we wachten tot sint juttemis. Gisteren gebeld of mijn koelkast en afzuigkap al een keer gearriveerd waren. Ik zou terug gebeld worden. Njet. Zo langzamerhand begin ik er aan gewend te raken... Maar hierbij dus de foto's van onze huis-transformatie! Ik had het allemaal in mijn hoofd maar je moet altijd maar afwachten hoe het er in het echt uit gaat zien. Ik heb verschillende stijlen gemixt maar het is naar mijn idee toch een geheel geworden. Van mijn retro salontafel tot landelijke buffetkast naar strakke tv kast en luxe Meiland tafeltjes en boho rotan stoel. De groene bank moest het geheel helemaal boosten en afmaken en potverdikkeme dat doet hij met glorie! De gordijnen laten nog op zich wachten tot eind Januari. Dat zal de kers op de taart gaan worden en het nog gezelliger maken.
De foto's beginnen bij de keuken. Stap voor stap is die ruimte weer helemaal opgebouwd.
Mijn anti-klus man is zelfs onder de grond gekropen om met behulp van onze buurman met gouden handjes de waterleiding te verleggen. Ze hebben een top-klus geleverd en ik ben trots! De verwarming is van het plafond (ja echt, hij hing hoog aan de muur) naar een fijne plek aan de muur verhuisd. Er moesten wel wat leidingen de muur in maar de stuuker heeft dat prachtig weg gewerkt.
Het is éen grote stofbende in huis en kamperen is naar mijn idee heel wat comfortabeler dan dit. En dan die zooi. Tot aan het plafond werden de verpakkingsmaterialen opgestapeld. Tussen de bedrijven door loop ik mijn pup in het gareel te houden en weg te sleuren bij de werklui en gevaarlijke onderdelen. Ze loopt met plastic, papier, gips en stenen te zeulen en ik maar rennen. Frank, onze aannemer is gek op haar en komt regelmatig even aaien en knuffelen, dat is wel heel aandoenlijk.
En als ik tussen de bergen troep heen kijk zie ik een heuse keuken ontstaan!
Er was vier man voor nodig om het zware houten aanrechtblad op de keuken te tillen, maar dan heb je wel wat!
De vloer ligt inmiddels ook klaar en goddank hebben ze een andere legger weten te vinden om het te plaatsen. De jongen komt op Zaterdagochtend vroeg uit Den Haag rijden. Wij verplaatsen ons naar de keuken zodat hij de ruimte heeft. Hij vraagt of hij zijn eigen muziek aan mag zetten en zodra de knop aan gaat begint er een Surinaams feestje in ons huis. Te grappig en gezellig. Ik voer hem koffie, cola, roze koeken en tosti's en hij werkt keihard door. Tot 22:00 uur 'avonds! Die lieverd heeft ook nog alle plinten gedaan. Waar wij hem zeer dankbaar voor waren want anders hadden we die tot op vandaag nog steeds niet gehad.
En dan de trap. Ik krijg veel te veel trap-materiaal binnen. De bekleder schud zijn hoofd. Hij gaat kijken of hij de juiste maten heeft gekregen. Tegenwoordig zit het opmeten niet meer bij de service. ik kreeg een mail of ik dat zelf even wilde doen. Daar zit nog een heel verhaal aan vast want dat klinkt makkelijker dan je denkt. Maar lang verhaal kort, ik heb bij eén trede niet de juiste maat doorgeven en dus is er ondanks al het teveel geleverde spul toch tekort. Snap jij het nog? Ik roep dat ze het dan niet aan een leek moeten overlaten om zulke precieze maten op te laten meten. voor hun een kleine moeite toch? De bekleder is het met me eens. Hij maakt er een pracht trap van maar ergens bovenaan moet dus nog steeds een trede worden gedaan. De afspraak is al drie keer verzet. pfff
De eethoek wordt geleverd. We waren erg bang dat de tafel veel te groot zou zijn voor in de keuken. Maar ja, we zijn nu eenmaal met z'n vijven dus het is geen overbodige luxe om een flinke tafel neer te zetten. We krijgen 4 stoelen. De andere twee komen ergens in Januari. What's new...
Er moet nog betegeld. Arjan en ik gaan dat samen doen. De schipperstegels zijn al in huis, nu nog moed verzamelen. En tijd vinden. Voor nu zetten we even een "spatscherm" neer tegen de kookspetters. Ook komen er nog twee planken boven het linker gedeelte van de keuken.
Lampen! Dat heeft ook nog de nodige keuzestress gegeven, maar ik ben er uit gekomen en heb gevonden wat ik wilde. Arjan noemt de bladeren-lamp de Martien Meiland lamp. Ik ben er dol op! EEEEEEnig!
En dan de bank! En de stoel natuurlijk. Deze kwamen eerder dan verwacht. Ook wel eens leuk! Ze maken het plaatje af en iedereen die schrok toen ik zei dat hij groener dan groen zou zijn en zich kapot schrok, is er toch van teruggekomen. Hé, trust me!
De kast... Ik was dus aan het schilderen weet je nog? Toen ik hem eindelijk af had moest de kast verplaatst worden omdat de vloer gelegd moest worden. Met de sterke armen van Herman erbij werd het bovenste gedeelte van de kast opgetild. En toen... kwam alle verf mee! Weer een heel stuk verf van die kast af. En toen was ik er klaar mee. 'Weg met die kolere kast' riep ik uit. Inmiddels heb ik een compromis gevonden. Hij gaat naar mijn atelier. Dan heb ik voldoende opbergruimte en kunnen de andere kasten daar weg en hoef ik toch niet helemaal afstand te doen. Maar er moest wel een andere komen. Na zoeken, bellen en mailen vond ik deze, drie meter breed en fantastisch als zeg ik het zelf. Bovendien lopen de deurtjes en laatjes als een tiet en past al mijn servies en glaswerk er in en kan ik ook nog een beetje mijn deco dingetje doen.
En dit het tot nu toe! Volgende week komt grofvuil voor de eerste lading rotzooi en komt zo langzamerhand alles weer tot rust.
Dan rest mij nog te zeggen dat ik dit jaar geen gaatje heb gevonden om kerstkaarten te kopen, schrijven en versturen dus wens ik jullie allemaal via deze weg een hele fijne kerst! <3
Reactie plaatsen
Reacties
Jeetje wat is het mooi geworden moet eerst een zooi worden voor het mooi wordt ❤
Dank je! Nou zeg dat wel ;-)
Wow ,zo mooi wat en transformatie. De keuken ,de bank en stoel. Verliefd om op te worden. ❤❤